Wala akong gana mag-lagay ng entry these past few days due to personal problems.. I mean, emotional problems. Di ko alam. Paranoid ata ako. Pero thankful ako for at least having some friends na mag-uplift sa'yo. Nandiyan sila para kahit papano mapangiti ka, mapatawa. Kahit na alam nila sa likod ng mga tawa na 'yon, may babaeng nag-uumiyak. Di alam ang gagawin, nag-iisa.

Di kasi ako yung tipo ng tao na ma-pride. I don't care kung sino ang may kasalanan. All I care about is, kung mahalaga ka sa'kin, ayoko na may conflict tayo. Some people told me na hayaan ko lang. Pero minority ang nagsabi, habulin ko, magsorry, kausapin ko kahit na anuman yung mangyari, ibaba ang pride.


Move on...


Madaming beses ko yan narinig ngayong araw na 'to. From school hanggang sa work. I don't know what it means pero, ewan. Di ko alam kung makakatulong ba sya sa'kin o hindi.

I am in the state of confusion yet in the state of enlightenment. (Parang sinalumang panahon lang.)